Banshee

Ellendige ijshockeyspelers... Mijn vriendinnen hebben allemaal hun sprookjeseinde gevonden en daten met lieve, romantische topsporters die stapelgek op ze zijn. Hun vriendjes hebben schattige koosnaampjes voor ze. En wat krijg ik? Een koppige eikel die me continu en met opzet uit de tent lokt en die me ‘Feeks’ noemt. Oké, hij heeft dan wel een stem die je hoort in je meest erotische dromen. En hij heeft dan wel een lichaam dat op dat van een Griekse god lijkt, met bijbehorende knappe kop. En, oké, hij heeft misschien wel zo’n alfamannetjeskarakter waar ik totaal opgewonden van raak… Maar hij haalt het bloed vanonder mijn nagels. Hij maakt me knettergek. En ik ben niet het type vrouw dat dat allemaal zomaar over zich heen laat komen. Ik bedoel, ik laat hém wel over me heen komen, maar dat was maar één keer. In het museum. Als blijkt dat door mijn gedrag een van mijn vriendinnen serieus wordt gekwetst, zoek ik de schuld bij mezelf. En bij hem. Het is klaar. Punt. Uit. Alleen... Hij snapt de hint niet. En mij lijkt het maar niet te lukken om bij hem vandaan te blijven...